Bart De Wever vindt het zelf ook triest voor zijn zoon Hendrik: “Wat schiet er nog van over? Nul komma nul”

“2020 is een annus horribilis, één zwart gat. Een jaar waar we binnen vijftig jaar nog over spreken en niet in gunstige zin. Een oorlogsjaar, met al die sectoren die over de kop gaan, al die mensen die zijn gestorven en die tienduizenden die hun job gaan verliezen”, stelt Bart De Wever in Het Laatste Nieuws.

“De onherroepelijkheid van deze zomer: daar word ik, als ik alleen nog maar naar mijn eigen familie kijk, niet vrolijk van. Mijn oudste zoon overweegt volgend jaar geschiedenis te gaan studeren aan de unief. Dit zou the summer of his life moeten zijn. Sparen met zijn vakantiejob in de Delhaize en dan hups, een maand naar Cambodja of zo. Wat schiet daarvan over? Nul komma nul.”

“Dat is nu elke keer wanneer hij het huis uitgaat, van: 'Naar waar ga jij?' 'Ge blijft toch in uw bubbel, hé?' En dat haal je dus nooit meer in, het afsluiten van je wonderjaren. Mijn moeder is een paar maanden voor de lockdown naar een woonzorgcentrum verhuisd. Daar staat ze nu terug opnieuw achter de draad, terwijl wij haar vanop de straat met een stok chocomousse en pralines zitten door te geven. En dat geldt voor zo ontzettend veel mensen. Triestig."