Iedereen doet het, maar waarom kijken we elkaar in de ogen bij het toosten?

Er is altijd wel iemand die je eraan herinnert. Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar waar komt deze traditie eigenlijk vandaan? Deze gewoonte heeft een lange geschiedenis die zijn oorsprong vindt in oude rituelen. In de Middeleeuwen werd het idee van oogcontact tijdens een toast vaak gekoppeld aan het idee van het versterken van de onderlinge band en het tonen van vertrouwen.

Elkaar in de ogen kijken als blijk van loyaliteit en dat er geen gevaar is

Er was zelfs een tijd waarin men geloofde dat het kijken in elkaars ogen tijdens het toosten een manier was om te laten zien dat je geen gif in je drankje had. Door oogcontact te maken, gaf je de ander het gevoel dat er geen gevaar was.

Het werd dus niet alleen als een gebaar van vriendschap gezien, maar ook als een symbolische manier om loyaliteit en eerlijkheid uit te drukken.Tegenwoordig is het kijken in elkaars ogen tijdens een toast vooral een manier om een moment van verbinding te creëren.

Toosten met oogcontact: nog steeds een teken van samenhorigheid en respect

Het is een ongeschreven regel die de sfeer van het toosten verrijkt, doordat het de sociale interactie versterkt en een gevoel van gemeenschappelijkheid en respect overbrengt. Het is een ritueel dat de waarde van een goed samenzijn onderstreept, met een klein maar krachtig gebaar.