Stig Broeckx heeft zeer ambitieus plan: “Maar ik mag niet van de psycholoog”

door: PMN
Afbeelding bron: Eén
De 29-jarige wielrenner Stig Broeckx kwam zeer ten val, maar overleefde. Er is nu een film over hem.

Het was tv-maker Eric Goens die op het idee kwam om een film te maken over Stig Broeckx. Op 28 mei 2016 kwam hij zwaar ten val in de vierde etappe van de Baloise Belgium Tour. 

Er waren twee motards die in de berm schoven en op het peloton knalde. Stig Broeckx bleef liggen. Hij verzeilde in een coma en kon daar pas een half jaar later uit ontwaken. “Eric heeft me een paar keer moeten vragen of ik zo'n film wel zag zitten. Ik had daar wat moeite mee. Omdat ik niet die mediafiguur wil zijn die constant overal te zien is. Omdat ik vreesde dat er een overkill aan Stig Broeckx zou zijn”, reageert hij in Gazet van Antwerpen.

Beschaamd
“De mensen zouden me beu kunnen geraken. (stil) En ik ben ook wel wat beschaamd. Ik heb nog altijd moeite met praten. Dan zie ik de mensen kijken als ik iets zeg, omdat ze me niet verstaan. Ik vind praten heel belangrijk, alles begint en eindigt met communicatie. Als je dat dan niet zo goed meer kunt, is dat niet aangenaam. En trouwens, zo belangrijk vond ik mezelf nu ook weer niet dat ze daar een film over moesten maken.”

Naar de maan vliegen
“Ik ben nu tevreden met het leven zoals het is. Maar ik wil nog altijd meer. Ik wil nog beter lopen, nog beter spreken. Ik besef dat het nu allemaal veel minder snel zal gaan dan in het begin. Maar ik blijf proberen. Ik geef niet op. Ik wil naar de maan vliegen, als dat zou ­kunnen.”

Praten
Dat Stig nog steeds maar moeilijk kan praten, werkt hem wel op de zenuwen. “Niet die beperkingen die ik nog heb. Het praten werkt me wel op de zenuwen. Maar het frustrerendste vind ik nu dat ik nog altijd niet mag autorijden. Ik heb alles opnieuw moeten leren, als een pasgeboren kind. Wel, ik ben nu een tiener geworden. Achttien, zeg maar.”

Rijbewijs
“En wat doet een achttienjarige? Juist: een rijbewijs. Ik wil dat dus heel graag, maar daar heb ik een attest van de psycholoog voor ­nodig. En die wil het mij niet geven. Hij moet vinden dat ik het kan. En als hij het me geeft, is hij twee jaar lang verantwoordelijk als er toch iets gebeurt in het verkeer. Ik kan met de auto rijden. Maar die verantwoordelijkheid schrikt af. Ik heb hier een tractortje staan. Dat mag wel. In een straal van dertig kilometer mag ik rondtuffen."