Willy Sommers openhartig over laatste momenten van zijn moeder Marguerite: “En toen was het voorbij”

“We hebben haar b?na een jaar lang zien aftakelen. De laatste week was ze erg verzwakt. Haar lichaam was helemaal ‘op’ en ze was zwaar dementerend. Op het einde werd ze beademd en lag ze aan het infuus. Toch zakte de grond onder m?n voeten weg op het moment dat de dokter ons aanraadde haar naar de palliatieve afdeling te brengen”, vertelt Willy Sommers in Dag Allemaal.

“Mama was dan wel 91, maar zoiets bl?ft een mokerslag. We hadden haar nog enkele maanden in leven kunnen houden, maar wat had ze daar nog aan gehad? Dus hebben w? ingestemd. Alle baxters werden afgesloten: medic?nen, voedsel, drank. Haar doodsstr?d heeft uit eindel?k nog vier dagen geduurd.”

“M?n zus en ik hebben elke dag van acht uur ’s morgens tot tien uur ‘s avonds b? haar gewaakt. Mama is uiteindel?k gestorven toen Viviane even weg was om een drankje te gaan halen. Daar heeft ze zich trouwens enorm schuldig over gevoeld.”

“Ik zat naast mama’s bed toen ze stopte met ademen. Dat was al eens een paar keer gebeurd, maar toen had ze zich telkens ‘herpakt’. Maar die keer was het de?nitief. Ik ben meteen de dokter gaan halen. ‘Het is voorb?’, zei h?. Op dat ogenblik kwam m?n zus weer binnen. Dat was een zeer emotioneel moment. W? z?n in elkaars armen gevlogen en hebben tranen met tuiten geweend.”