Dood van Marc Van Eeghem heeft diepe wonden geslagen bij bekende boezemvriendin: “Ik heb zoveel gehuild dat ik de velletjes van mijn wangen kon trekken”

“In de dagen na zijn dood heb ik zoveel gehuild dat ik op een gegeven moment de velletjes van mijn wangen kon trekken: zo week was mijn huid geworden”, vertelt Britt Van Marsenille in Humo. “Ik sliep toen twee uur per nacht. Ik had mijn matras in de woonkamer gelegd, voor de open haard en bij de televisie. ’s Nachts zette ik alle afleveringen van ‘Blue Planet’ en ‘Planet Earth’ op, omdat dat me kalm maakte. Dat mijn lief ondertussen naast mij lag te ronken, maakte me ook rustig. Tussendoor viel ik af en toe een uurtje in slaap, om even later opnieuw wakker te schieten bij beelden van bijvoorbeeld parende walvissen: ‘Ha, dus zó gaat dat...’”

“Dat heeft ongeveer twee weken geduurd. Daarna vroeg ik op een ochtend aan mijn lief om een plaatje op te zetten. Hij koos voor ‘Here Comes the Sun’ van The Beatles, en net op dat moment kwam buiten het zonnetje erdoor. Ook weer een enorm mooi moment, want ik voelde hoe mijn longen zich na al dat verdriet eindelijk weer met zuurstof begonnen te vullen.”