Thomas Vanderveken blikt terug: “De operatie van mijn oma liep fout, daarna is ze gestikt in haar eigen braaksel”

“Ik heb veel steun gekregen, maar ik heb ook veel situaties meegemaakt waarin mensen terugdeinsden om zijn ziekte ter sprake te brengen”, zegt de presentator in Humo. 

“De Vlaming zegt nogal snel: ‘We zullen hem er maar niet mee lastigvallen.’ Ik heb het gevoel dat dat een excuus is om zelf niet door de zure appel te moeten bijten. Vragen of iemand erover wil praten, is nooit verkeerd. Dat sommige mensen die vraag vermijden, maakt dat velen alleen blijven met hun lijden.”
(Lees verder onder de foto)

Te laat gestorven
“Mijn vader en mijn grootouders zijn te laat gestorven - mijn grootouders maar een paar dagen, maar mijn vader een maand of twee. Mijn oma kreeg darmkanker en werd geopereerd. Daarna is het fout gegaan: ze was weken buiten bewustzijn en moest beademd worden. Ze is uiteindelijk in haar braaksel gestikt.” 

“Ze hebben haar gereanimeerd, maar een week later bleek dat ze hersendood was. Mijn vader had een pacemaker, maar niemand had eraan gedacht om die uit te schakelen. Daardoor is zijn doodsstrijd onnodig lang gerekt, terwijl zijn lichaam het wilde opgeven. Te laat sterven kost de staat veel geld, maar dat is minder erg dan de onmenselijkheid die therapeutische hardnekkigheid kan hebben."